Punktem wyjÅ›cia przy projektowanie osiedla mieszkaniowego „Zatorska” – nowej enklawy mieszkaniowej we WrocÅ‚awiu – byÅ‚o stworzenie przestrzeni sprzyjajÄ…cej budowaniu relacji miÄ™dzyludzkich.
AnalizujÄ…c dziaÅ‚kÄ™ przeznaczonÄ… pod przyszłą zabudowÄ™, wyÅ‚uskaliÅ›my przecinajÄ…cy jÄ… na wskroÅ› strumyk otoczony delikatnÄ… roÅ›linnoÅ›ciÄ…. StworzyliÅ›my z niego oÅ› przyszÅ‚ych zdarzeÅ„ – krÄ™gosÅ‚up dla meandrujÄ…cego wzdÅ‚uż niego parku miejskiego na pÅ‚aszczyźnie wschód-zachód. W kontrze do tych zaÅ‚ożeÅ„, na osi póÅ‚noc-poÅ‚udnie ustanowiliÅ›my przestrzeÅ„ miejskÄ… w formie podÅ‚użnego placu otoczonego zabudowÄ… z przeznaczeniem usÅ‚ugowo-mieszkalnym. PowstaÅ‚y w ten sposób podziaÅ‚ organizuje przestrzeÅ„ caÅ‚ego zaÅ‚ożenia osiedlowego oraz daje nam niezwykłą satysfakcjÄ™ z możliwoÅ›ci rozwiniÄ™cia przestrzeni zielono-parkowych i potraktowania ich priorytetowo.
Dalsze prace nad zabudową mieszkaniową powstawały wedle kluczowych wytycznych, zgodnych z intencjami obu zamawiających:
• zachowania odpowiedniej skali budynków
• wytworzenia atrakcyjnych i funkcjonalnych przestrzeni wspólnych
• uszanowania potrzeb wszystkich grup spoÅ‚ecznych oraz wiekowych mieszkaÅ„ców
• odpowiedniego gospodarowania miejscami postojowymi
Odpowiednia skala budynków, proporcjonalna w poszczególnych kwartaÅ‚ach czy grupach oraz aranżacja przestrzeni wspólnych pozwala na powstawanie interakcji spoÅ‚ecznych, tworzenie siÄ™ wiÄ™zi sÄ…siedzkich a w konsekwencji przywiÄ…zania i identyfikacji z miejscem zamieszkania.
KluczowÄ… kwestiÄ… byÅ‚o dla nas zaprojektowanie przestrzeni, która bÄ™dzie dostÄ™pna dla wszystkich grup użytkowników, bez wzglÄ™du na wiek, status spoÅ‚eczny czy wszelkiego rodzaju ograniczenia. Podstawowym instytucjom użytecznoÅ›ci publicznej, takim jak szkoÅ‚a, przedszkole, przychodnia lekarska, towarzyszÄ… obiekty takie jak dom kultury czy dom opieki dziennej. Przestrzenie wspólne zostaÅ‚y wzbogacone o place zabaw, zewnÄ™trzne siÅ‚owniÄ™ czy Å›cianki wspinaczkowe, usytuowane przede wszystkim w obszarze parku.
​
​
Projekt wystawy w Pawilonie Polskim podczas Biennale Architektury w Wenecji 2018
NawiÄ…zujÄ…c do tematu przewodniego Bienalle Freespace poprzez wystawÄ™ chcemy podjąć dyskusjÄ™ na temat kondycji wspóÅ‚czesnego lasu. Jego znaczeniu i funkcji w dzisiejszym Å›wiecie. ParafrazujÄ…c oÅ›wiadczenie kuratorek Bienalle: las jest sumÄ… darów natury: Å›wiatÅ‚a sÅ‚oÅ„ca, blasku księżyca, powietrza. Daje nam darmowÄ… i zaskakujÄ…cÄ… przestrzeÅ„.
Fragment opisu autorskiego

Rok
Powierzchnia całkowita
Inwestor
Architekt
Ilustracje
2018
-
Zachęta Narodowa Galeria Sztuki
GAB
Maria Dziewolska


Tereny leÅ›ne w Polsce zajmujÄ… ~ 31% powierzchni kraju, z czego ~81% to lasy paÅ„stwowe. Lasy w Polsce sÄ… najwiÄ™kszÄ… przestrzeniÄ… publicznÄ…, której powierzchnia wynosi ~77 816 km2.
​
NawiÄ…zujÄ…c do tematu przewodniego Bienalle Freespace poprzez wystawÄ™ chcemy podjąć dyskusjÄ™ na temat kondycji wspóÅ‚czesnego lasu. Jego znaczeniu i funkcji w dzisiejszym Å›wiecie. ParafrazujÄ…c oÅ›wiadczenie kuratorek Bienalle: las jest sumÄ… darów natury: Å›wiatÅ‚a sÅ‚oÅ„ca, blasku księżyca, powietrza. Daje nam darmowÄ… i zaskakujÄ…cÄ… przestrzeÅ„.
Jako punkt wyjÅ›cia w rozważaniach posÅ‚uży nam część Puszczy BiaÅ‚owieskiej, a dokÅ‚adniej jej fragment bÄ™dÄ…cy lasem pierwotnym takim, który nigdy nie zostaÅ‚ poddany jakimkolwiek modyfikacjom ze strony czÅ‚owieka. Jest to forma niespotykana już dziÅ› w Europie. Nie angażujÄ…c siÄ™ w aktualne wydarzenia polityczne dotyczÄ…ce puszczy, potraktujemy jÄ… jako formÄ™ doskonałą- las idealny.
​
Wraz ze wzrostem wielkoÅ›ci i znaczenia przestrzeni zurbanizowanej, jej mieszkaÅ„cy odchodzÄ… od natury. ZieleÅ„ w miastach jest coraz bardziej instrumentalizowana. PeÅ‚ni rolÄ™ jedynie dekoracji. Obecność drzew lub terenu “czynnego biologicznie” sprowadzana jest w konsekwencji do minimum okreÅ›lonego przepisami. OdwoÅ‚ujÄ…c siÄ™ do opublikowanego wywiadu z 04.08.17 w Gazecie Wyborczej z dr M. GÅ‚owackÄ… i dr B. Ogrodnikiem, ludzie a przede wszystkim dzieci bojÄ… siÄ™ lasu i nie potrafiÄ… siÄ™ w nim odnaleźć. Podobne zjawisko opisaÅ‚ w książce pt "Ostatnie dziecko lasu Richard Louv" jako syndrom deficytu natury. Odbija siÄ™ on na prawidÅ‚owym rozwoju dzieci. Kontakt z naturÄ… pobudza zmysÅ‚y, uczy koncentracji i myÅ›lenia, odstresowuje. Dawniej las byÅ‚ naturalnym Å›rodowiskiem czÅ‚owieka, dziÅ› jego istnienie uzasadnia funkcjonalność- ma dostarczać nam tlen lub drewno.
​
Coraz bardziej naturalnym Å›rodowiskiem dla ludzi jest przestrzeÅ„ wirtualna. Wirtualne rozszerzenie rzeczywistoÅ›ci daje możliwoÅ›ci przeniesienia siÄ™ w inny wymiar. Zbudować go można nie tylko obrazem ale również dźwiÄ™kiem, dotykiem, zapachem, których źródÅ‚em niekoniecznie musi być natura.
​
NaszÄ… ekspozycjÄ… chcemy przedstawić las w dwóch formach- wirtualnej i makietowej. Nienaturalny obraz lasu, który bÄ™dzie wynikiem wystawy, ma poprowadzić zwiedzajÄ…cych do refleksji, zadania sobie wielu pytaÅ„ a także do dyskusji. Czy przekraczanie pewnych granic ma sens? Czy twórczoÅ›ciÄ… czÅ‚owieka można uzyskać efekt równy naturze? Czy wszechobecna cyfryzacja nie spowoduje masowej ucieczki do natury? Czy nie bÄ™dzie za późno? Czy bÄ™dziemy wiedzieć jak z niÄ… współżyć?
​
Dodatkowym celem wystawy jest przedstawienie porównaÅ„ powierzchni lasów w kilku przykÅ‚adowych krajach, wzglÄ™dem ich wÅ‚asnoÅ›ci (publiczne i prywatne), typów na tle powierzchni danego kraju.

